Kreta 2025, za 3 mei, Kreta

Geslapen met af en toe wakker door bonken van iets..

En klepperende stalen deuren op het dak is goed hoorbaar en waarvan in de ochtend blijkt PS en StH nog veel meer last van hebben. PS is midden in nacht het dak op geklommen om te kijken en heeft 3 keer de receptie gemaild en gebeld. Beloofd dat het vandaag zou worden opgelost… Hapimag siddert.

Inmiddels al ochtendroutine en ontbijten.

PS en StH zijn om 10.00 uur bij ons, de plannen voor vandaag zijn helder.

We gaan wandelen, door een kloof. ‘We’ is in dit geval PS, StH en P. De schrijver dezes heeft knieën en een schouder die effe uit de pas lopen, een beetje dienst weigeren en bovendien heb ik niets met wandelen. De kloof is niet met de fiets te doen, want anders…

https://nl.wikipedia.org/wiki/Imbroskloof

De route er naar toe begint voorspoedig, maar bestuurder én navigator Dirk (men is druk bezig met wandelvoorbereidingen) mist een afslag van de door de TomTom aangegeven route midden in het dorp Sellia. Gevolg is  een kleine detour door zeer smalle straatjes en steil en doodlopend en stinkende koppelingsplaten en ineens 3 mede-inzittenden die op de weg gaan letten, ‘nee dit is niet goed’ en ook meteen een betere route weten, ‘hier links’, ‘nee dat kan niet’, ‘zo moet je weer terug’ en meer. TomTom doet bij een afwijking van de route direct de nieuwe vaststellen en deze was meer gericht op lokale auto’s met meer grip van banden..

De weg van Komitades naar Imbros is van een zeer hoog motorrijden-geniet-gehalte.

Strak asfalt, veel bochten, overzichtelijke hairpins en weinig tot geen verkeer op de weg. Met de Kia Stonic met vier personen plus wandelschoenen gevuld is de derde versnelling al amper bereikbaar en om de achterpassagiers niet al te misselijk te laten worden is het tempo traag maar gestaag.

 Het beginpunt van de Imbros kloof is goed aangegeven en ik parkeer bij het belendende restaurant Porofarago. Fraaie plastic tafelkleedjes, 1 tafel bezet met Griekse raki liefhebbers (met baard), TL plafondverlichting en zeer geschikt voor onze trek in koffie: we bestellen 3 Capu en 1 Americano. De kwaliteit van de koffie is matig, maar het vooruitzicht van een spectaculaire wandeling (en een relaxed vertoeven op een terras) vergoed veel.

De zaak zal in de zomer in de toeristen piek zeker druk bezet zijn, nu is het erg rustig.

Om 12.00 gaan de wandelaars (geen stokken, wel goede schoenen, boterhammen en water mee) op weg. Na 200 meter is er de ticket office: de Kreta gids geeft aan dat dit is ter controle opdat er ’s nachts niemand in de kloof achterblijft, maar ik schat dat het gewoon onderdeel is van het verdienmodel..

Ik ga met de auto terug naar het afgesproken ophaal punt van onze wandelaars en kan de geweldige slingerweg naar beneden nu als motorrijder uitvoeren (ben speciaal nog een keer gekeerd om ook effe van het bergop rijden te genieten). De Stonic kan tot 6000 toeren en geniet duidelijk van het bochtenwerk. Mijn Kia-waardering stijgt een beetje.

Bij de kust aangekomen sla ik rechtsaf richting Chora Sfakion, even in het dorp kijken, maar dat oogt naast toeristisch ook wel saai. Veel nog niet bezette restaurants, wat hangend volk, een enkele wandelaar en een saai haventje.

Weer verder op weg naar het afgesproken ophaalpunt van de wandelaars: Taverna Komitades. Onderweg stop ik bij een tankstation: dat werkt prima: gewoon blijven zitten en een vriendelijke pompbediende regelt alles, zeg maar tanken bij de Esso in Den Haag in 1976. Wat nog mist is dat hij de voorruit schoonmaakt, maar de benzine slang is niet uitgerust met doorloop mogelijkheid, dus daar moet-ie bijblijven en wellicht ben ik wat te snel in gedachten bij dat oude Esso station..

Bij de Taverna is gemakkelijk te parkeren en ik strijk neer op het fraaie terras. Capu, Greek Salad, spaatje en lekker lui wachten op de kloofgangers. Follow the Money lezen, beetje zon, beetje schaduw, vriendelijk bediening. Ik tref op het terras in en uitgaande wandelaars: zij die de wandeltocht in noordelijk richting lopen (bergop) beginnen hier. De in zuidelijke richting lopende wandelaars, die hier herstellen, worden met de taxi weer naar beginpunt van de kloof gebracht. Een fraai schouwspel. Vermoeide zuidgangers en verwachtingvolle noordgangers. Stiekem meeluisteren met deze terrasklanten (veel Duits) levert al een klein overzicht van de doorstane of de te verwachten ontberingen. Heerlijk terras-vertoeven.

Om 14.30 uur zijn de 3 Musketiers ook op het terras. Fraaie tocht, naar zeggen niet al te moeilijk, kilometer of 7, wel veel losse stenen en stukken rots. Fraaie bomen, struiken en groen, aparte vogels: allemaal zaken die dat wandelen interessant maken.

Verse jus voor 4, effe bijkomen en dan de terugtocht: huis/appartement waarts. Is ook weer een dik uur rijden, het weer is steeds beter weer geworden, zon en minder wind en stijgende temperaturen, eigenlijk het weer dat hier thuishoort.

Een foto overzicht van de kloofwandelaars:

Kleine tussenstop bij de Supermarkt in Plakias om wat water en ontbijtspullen in te slaan en dan hop naar de fraaie parkeerplek. We zijn om 16.30 uur binnen.

Douchen, siësta en bloggen, we hebben voor vanavond afgesproken in het restaurant van het Hapimag resort!!

Het diner op het terras van het resort houdt niet over. Het terras is fraai, er zijn terrasverwarmers voor de zekerheid, het uitzicht is mooi en de bediening is vriendelijk.

We eten calamares ringen en auberginepuree vooraf. StH en P. delen een groene salade met vijgen. Gaat. Als hoofdgerecht bestellen PS en ik de Gyros (je moet toch in Griekenland op vakantie minimaal 1 keer gyros eten). StH eet rijst met lamsvlees en P. vegetarische moussaka. Met slobber wijn. Een zesje.

Opvallend is het gesprek van PS met een vertegenwoordigster van het resort en klachtenafhandelaar en -opnemer. Het bericht van de klepperende deuren (en met name het trage herstel daarvan) heeft deze dame doen sidderen, maar gelukkig geeft PS aan dat hij niet direct de directie en gevechtstroepen in Zwitserland van dit voorval op de hoogte zal brengen. De Griekse gastvrouw, angstig en flink aangeslagen, ontspant. De verdere klachten over telefoon en slecht werkende koffiezetapparatuur worden routineus verwerkt. Dat is begrepen en wat vervelend, maar de lichaamstaal van de frêle dame geeft aan dit er aan dit geneuzel geen aandacht wordt geschonken. Hapimag service en routine!

We evalueren en analyseren de wandeltocht van vandaag en zijn tevreden over het verloop van deze dag.

Terug in het appartement kijk ik nog even TV: de WK snooker halve finale tussen Mark Williams en Judd Trump (17-14). Hartslag vertragende en slaapopwekkende TV!

Van afstand van wandelen genietende, maar toch meer motorbocht liefhebber Dirk.