UK Roadtrip 2025, ma 9 jun, Hoofddorp - Schiphol – Southampton - Portsmouth

Het plan hotel lekker dicht bij Schiphol en rustig vertoont enkele gebreken..

De geluidsisolatie van de hotelkamer heeft bij de bouw duidelijk onvoldoende aandacht gehad. Eenmaal op bed gelegen horen en voelen we elke start als een tornado door de Standaard kamer gieren. Dit, gecombineerd met een te zacht bed, een kutkussen en losrakende lakens levert veel draaien en ergernis. In de schaarse rust tussen het startend vliegverkeer blijkt dat er meer, veel meer hinderende achtergrond geluiden zijn. Ik noem: continue geraas van verkeer op de A4, toeterende auto’s, fel optrekkende Golfjes met een gat in de uitlaat én Vogels. Inderdaad een zwerm terugkerende (of vertrekkende) trekvogel meeuwen of iets, die het platte dak naast onze hotelkamer hebben uitgekozen om zeer irritante kwek, kraai en kierende vogelgeluiden te maken.

U begrijpt: het perfecte plan om in serene rust een nacht door te brengen teneinde fris aan de roadtrip te beginnen is geen succes geworden.

Redelijk gesloopt stap ik om 05.08 uur, nog voor de wekker, onder de douche.

 

De shuttlebus zet ons om 0615 af op Schiphol, wel aan de noordzijde, dus wandelen we nog 10 minuten naar vertrekhal 2. 1 minuut na onze aankomst aldaar stappen F en C binnen. Zij goed uitgeslapen; we zijn ruin op tijd. Koffie, jus, broodjes, thee: allemaal goed, maar wat een prijzen. Hoort erbij

Om 07.50 uur wachten we bij D6 uitgang A op de bus die ons naar het platform moet brengen. Alle info geeft aan dat dit aan boord stappen om 07.55 gaat beginnen, maar zonder wat dan ook te horen wachten we tot 08.40 tot de mededeling dat we naar de bus mogen. 08.50 uur aan boord, 08.58 push back, 09.05 uur taxiën maar baan 24 intersectie S4

Korte vlucht van een uurtje, we landen op Southampton, dat vliegveld is nog knusser dan Rotterdam / The Hague, alles gaat vlot: vriendelijke douane en binnen 10 minuten in het bezit van onze koffers.

Omdat we geen Yaris of Kia Stonic hebben gereserveerd, maar een Landrover Discovery 5, vergt dit extra inspanning van het autoverhuurbedrijf. Gelukkig is er goed contact, F. wordt steeds per app geïnformeerd, maar de speciaal door een chauffeur gebrachte auto is pas na een klein half uurtje wachten aanwezig. Geen haast, de aankomsthal van Southampton is bijna leeg, er heerst vakantie rust!

Koffers inladen (ruimte over), even wennen aan de instrumentaria van onze tank, en nog meer wennen aan links rijden, inhalen, van rijstrook wisselen, rotondes en meer.

We zijn om 10.45 in het hotel in Portsmouth, net iets te vroeg voor de afgesproken early-check-in van 11.00 uur, maar we krijgen 2 kamers toegewezen op de 6e etage van het Premier Inn Hotel Dockyard. Mooi uitzicht.

Effe settelen en daarna direct op weg naar het doel van vandaag: Portsmouth Historic Dockyard. Korte wandeling, veel te zien, het is lekker weer met wel wat wind, maar zeker 18 gr C. De toegangsprijs is absurd, we kiezen voor een ticket met “3 attracties” en gaan op weg. Eerste stop, na het bekijken maar niet betreden van het HMS Victory (veel staal, beetje overbodig schip, vast wel veel over te vertellen maar ziet er eigenlijk niet uit) is in Boathouse 7 voor de lunch. Spa en 2 te delen Fish en Chips, zeg maar de nationale trots van dit gehele eiland. Of de keuken (niets van te zien) had een off-day of de frituur stond op 140 graden of de Chips waren gisten al voorgebakken: teleurstelling. Vet en lauw en zonder smaak, met naar plastic ruikende ravigotte saus. Een extra blikje Cola doet het wat weeïge gevoel in maag en meer licht herstellen. Aangezien we de komende weken vast nog een keer fish and chips gaan eten, leven we nu in de hoop dat dit een eenmalige negatieve uitschieter was.

Door naar het onderdeel Mary Rose. Een in 1510 gebouwd schip waarvan ongeveer de helft, na het vergaan van het schip in 1540 in de jaren 70 van de vorige eeuw boven water is gehaald en dat, te samen met héél veel attributen (kanonnen, etenswaren ,wapens, kleding, munten, en veel meer wordt tentoongesteld. Fraai. https://maryrose.org/

Daarna even uitblazen, in het museum had ik even een kleine Transavia ervaring, met veel schreeuwende en rennende schoolkinderen die met van alles bezig waren behalve met de Mary Rose, maar hier werkte het toezicht van de (vermoeid ogende, wat fletse) schoolbegeleiders beter dan die ouders van die Transavia kinderen..

We slaan een bezoekje aan de HMS Victory over en wandelen verder naar het Nelson Museum. Nelson is zeker een bekende Zeeheld, maar de manier waarop dit in dit museum deel wordt tentoongesteld grenst toch wel een beetje aan afGoderij. Nelson hier, Nelson daar, Nelson zijn kleding, Nelson zijn medailles, Nelson zijn sokken, de Heldendaden van Nelson, Nelson die zijn vrouw in de steek laat en met de vrouw van zijn vriend scharrelt (hier is het commentaar: Nelson was an ordinary Human being..), Nelson zijn blessure en verwondingen en Nelson’s dood. 49 jaar.

Door naar attractie drie: het National Museum of the Royal Navy: matig.

Na het verlaten van het marine terrein (naast de diverse Musea is er ook een echte Marine basis hier in Portsmouth, en nog een flinke ook) genieten we van een biertje en cola op het terras van de Pub: Ship Anson: heerlijk in het zonnetje wel een beetje wind, echt vakantiegevoel, -terras.

Rond 16.00 uur terug naar hotel voor siësta en blog en foto’s tot 18.00 uur. Traag internet is balen.

 

We dineren direct naast het hotel bij de Bar + Block Steakhouse Portsmouth. De sfeer is prima, we kletsen na over deze eerste drukke dag en het biertje smaakt prima. De bediening is vriendelijk en werkt hard, het eten is echter niet meer dan een zesje. De burger, de vis, de tapas zijn het allemaal net niet en we verdenken de chef van veel diepvries, lage frituurvettemperatuurstanden en een tekort aan inspiratie. Inderdaad een zesje.

Gewapend met verse flesje water uit de automaat zijn we om 20.15 terug op de kamers. Rust.

 

 

Portsmouth haven genieter Dirk