UK Roadtrip 2025, di 10 jun, Portsmouth

07.15 uur eruit. Omdat F gistermiddag al zijn blog op homm.es heeft ingevuld is er bij mij onrust, zeg maar jaloezie ontstaan over dit blog. Plan was aantekeningen maken en ná de vakantie te schrijven. Nu de druk is opgevoerd ben ik gezwicht en dus maar's kijken of we dit blog dagelijks kunnen bijhouden..

Gisteravond al de foto's op de laptop gezet en wat begonnen met verslag maken. Vanochtend tussen 07.15 uur en ontbijt afronden lukt niet.

Het ontbijt om 08.30 uur is op dezelfde locatie als het avondeten gister. Uitgebreid eten met lekkere croissant en toast, mindere scrambled eggs (het lukt veel restaurants dit volledig te verprutsen tot een droge, melige en vooral smakeloze substantie: komt uit een pakje?). Het vers gebakken eitje is prima, de cappuccino lekker. Een nadeel is te noteren voor de booth waar we zitten. Wel zo krap dat mijn buikje klem zit: ik schuif naar het aangrenzende tafeltje met gewone stoelen. Gelukkig geen hilariteit alom  

Na het ontbijt toch nog een half uurtje blogtijd: 9 juni staat erop!

We vertrekken om 08.45 uur: het plan voor vandaag is: een dagtrip naar Seven Sisters (fraaie kliffen) het beste zicht daarop is in Hope Gap of anders Cuckmere Haven (Visitor Centre). We kunnen dan lunchen (met uitzicht) in The View Restaurant Bar Function Venue in Seaford, aan een golfbaan.

Tussenstop in Brighton, koffie en even kijken naar Royal Pavilion, Pier en eventueel Flea market.

 We gaan eerst even wat boodschappen inslaan: water, cola, chips, komkommer en snacks voor onderweg bij de Sainsbury in Portsmouth. Grote parkeerplaats, grote winkel. De winkel is eigenlijk te groot voor die paar zaken die we willen kopen. Wel gemakkelijk.

De rit naar Brighton verloopt voorspoedig maar wel met enkele foute afslagen (ik rij vandaag en moet ook wennen aan formaat, links rijden, rotondes en 'al het andere verkeer'...), en duurt daardoor wat langer dan gepland, mede door een file met 40 minuten oponthoud door wegwerkzaamheden. Wel genieten van omgeving, de aparte huizen en winkels en de immense hoeveelheid rotondes.

 We zijn pas om 12.15 uur in Brighton waar we parkeren in de Regency Park garage (smalle entree - grote plaatsen).

Beetje wandelen naar de oude pier en foto's maken. Alle vooroordelen van Brighton worden bewaarheid: niks niet de Rivièra van Engeland, maar gewoon winderig, 17 graden en bewolkt, gelukkig geen regen. Ouwe meuk, oude huizen, vergane glorie en stoffig geheel. De koffie en thee bij The Flour Pot smaken prima, 3 man genieten ook nog van scones.. De “nieuwe” Pier van Brighton zien we pas later als we er langsrijden richting lunch. Ons oordeel is nog negatiever dan van de oude pier: lelijk, veel te veel op zomers toerisme geënt, foute kleuren en verkeerde horeca en draaimolen uitspattingen. Oordeel is inderdaad wel gebaseerd op “er langs rijden”, maar bevat een grote kern van waarheid.

Terug naar de auto en op naar The View Restaurant op de Seaford Head Golf Course. De navigatie van onze mammoettanker is slecht en niet goed te bedienen, dus navigator F geeft aanwijzingen. Werkt prima, we arriveren rond 14.00 uur op de golfbaan.

F. haat golf.

Voor P en mij is het een herkenning van een restaurant aan een golfbaan, gesitueerd vlak bij hole 18, met fraai zicht over de fairway en de green. C geniet van het oubollige interieur, maar F. is niet te vermurwen en blijft erbij dat alles, maar dan ook werkelijk alles dat met golf te maken heeft niet deugt. Spencer en polo en alleen bij mooi weer en kakkerig. Voor wat betreft de negatieve ervaringen doet de lunch het ‘Golf is echt leuk’ gevoel zeker geen deugd. De standaard fish and chips slaan we over, we kiezen alle 4 voor een sandwich. Naast de trage bediening en het bezorgen is de kwaliteit van de broodjes matig. Een zesje. De BLT, tuna en kaas sandwiches worden vergezeld van vieze chips en wat kale rucola sla. Dat kan beter.

We verlaten de golfbaan met de wetenschap dat we F voorlopig niet aan de afslag van welke hole dan ook gaan aantreffen. Op naar het volgende doel: om de golfbaan heen naar de ingang van Seaford Head Nature reserve. We arriveren daar om 15.10. uur. Na het parkeren een 15 minuten wandelen naar een fraai uitzichtpunt van de Seven Sisters: mooie witte kliffen aan de zuidkust! (Drie wandelen naar de kliffen, ik blijf bij de auto met slappe knieën en kan dan alvast wat bloggen).

 De terugreis is volgens de navigatie van de Karel Doorman 1 uur en 30 minuten, maar dan is er geen rekening gehouden met de files… Dat doet Google wel en die geeft aan 2 uur.. Door slimme, kleine afwijkingen van de voorgestelde route, scherp navigeren en nog scherper autorijden doen we de terugtocht in 1 uur en 43 minuten, we zijn om 17.55 uur weer terug in het hotel!

Avondeten in de Pub. Geweldig! Een mix van jong en oud, veel bier, prettig achtergrond gegons en geklets én heerlijk bier. We bestellen aan de bar ook eten: het moet gezegd: het beste tot nu toe. Heerlijke steak, prima Mac and Cheese, fijne Chili en lekkere sla met Kip. Goed. Lekker kletsen ( wie bewaart er boeken, je kan beter wat langzamer rijden, welk sport vind F wél leuk, boodschappen doen met je ouders en veel meer) en eten en genieten!

Voldaan en in prima humeur zijn we rond 20.30 uur weer terug in de hotel kamers. Fraaie roadtrip dag met wel het besef dat een uurtje rijden op deze Engelse wegen anders is dan een uurtje op de Amerikaans wegen in de staat Montana. Daarover later meer..

Golf en Pubfood liefhebber Dirk