UK Roadtrip 2025, zo 22 jun, Windemere - York

Verplaatsdag.

We rijden van Windemere Manor Hotel (Cumbria) naar het Hilton York Hotel (North Yorkshire).

Niet direct, want dat is veel saaie snelweg, maar via de flank van het Lake District en dan naar het oost-zuid-oosten door het Yorkshire Dales National Park naar York.

De Lavazzo koffie machine reparateur is ’s nachts langs geweest bij ons Manor Hotel om de apparatuur weer werkend te krijgen. Dat is gelukt. Hij/zij heeft echter verzuimd de fijnere afstelling van het koffie doseer systeem ook te onderhouden/controleren/verbeteren: in de Flat White een fikse hoeveel erg opgeklopte vieze melk, met slechts in de verte iets van koffie, koffiebonen of koffiesmaak. (Kan ook zijn dat het personeel de reset knop heeft gevonden). Jammer. Wel gebakken eitjes besteld als vervanging van de uitgestalde, iets te droge scrambled eggs… We zijn best wel een beetje verwend..

Vlot vertrek, om 09.00 zijn we op weg met als eerste doel de Kirkstone pass richting het Ullswater meer. Volgens alle folders en informatie die we hebben kunnen verzamelen een wonderschone passage over een bergtop met daarna flonkerende vergezichten over het Meer.

Het motregent, beetje overgaand in slappe regen: met het stijgen van de pass neemt het zicht af: we rijden op de top van de heuvel gewoon in de mist. Chauffeur F is geconcentreerd aan het sturen (de weg is niet bepaald breed, tegenliggers komen pas laat in zicht). We maken wat foto’s vanuit de rijdende De Ruijter, stoppen ook nog een keer of wat, maar het blijft behelpen met die vergezichten. Teleurgestelde gezichten.

Als we bij Penrith rechtsaf slaan en een stukje snelweg pikken knapt het zicht op. De regen stopt. Direct komt de achterbank met: koffie! We zetten koers naar Kirkby Stephen, internet geeft aan dat The White Hare een authentiek café is, waar de beste capu’s van de streek worden geserveerd. 

Om 11.05 uur (wat een perfecte timing) zijn we bij die Witte Haas. Vol. De eigenaar is resoluut: full, ook geen aanbod om even te wachten of over 10 minuten, vol. Gelukkig treffen we aan de overkant van de straat in een oud Bankgebouw de Costa Coffee. Prima, misschien niet zo authentiek, maar wel gallons hete chocolade en koffie. Dat van een espresso kopje of een klein mokje is hier niet van toepassing..

Na wederom een klein deel M1 motorway slaan we bij Olde Tebay linksaf over een prachtige weg door de Yorkshire Dales National Park, de A684. Smal, soms heel smal, maar gelukkig weinig verkeer. Gelukkig geen huizenhoge bermen die elk uitzicht naar natuurschoon belemmeren, maar veel lage stenen muurtjes. Fraai stukje Engeland!

Als we op de snelweg A1 richting York zijn aangekomen kiezen we voor gemak. Een snelle lunch bij de Subway. We treffen net noord van Leming Bar een groot Shell station met een echte Diner (nou ja 2 containers) die echter gesloten is en gelukkig ook een filiaal van de Subway. Over het brood zelf is wel een discussie op te starten, maar het zelf te kiezen beleg is prima en vers en kan rijkelijk worden afgerond met sla, tomaten, paprika, komkommer en meer.

Gister is al besloten dat er een tweede wasronde nodig is. Speurwerk leverde een wasserette op de route in York, niet al te ver van ons hotel. Om 14.15 uur zijn we bij The Washing Well Laundry Service. Parkeren voor de deur, op zondag geopend. De vaste wasploeg F en P gaan direct aan de slag, steeds de indruk wekkend dat het een flinke klus is die niet iedereen zomaar kan vervullen. C en ik blijven even in de auto wachten (het kan wel een uur duren hoor), maar ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en ga maar eens kijken hoe dat verwerken van wasgoed op wasborden en in een teil nu in zijn werk gaat.

Waarde lezer: alle wasgoed bij elkaar en plaatsen in machine 1 (wassen).

Muntje d’r in en wachten (30 minuten). Dan alle was overhevelen naar machine 2 (drogen). 

Muntje d’r in en wachten (20 minuten). Wasgoed effe uitzoeken, beetje vouwen en klaar is de noeste arbeid!

We zijn om 15.35 uur in het (fraaie!) Hilton York. Auto gewoon voor de deur, er is hier valet parking, dus geen gedoe met zoeken en parkeren van de Bismarck in te kleine vakken. We zijn wel een beetje verwend.

Beetje gedoe met één van de twee kamers die pas om 16.00 uur schoon/klaar is, maar dan is het ook echt tijd om te relaxen en bloggen.

Het centrum van York is op loopafstand, we eten deze avond vlakbij het hotel in het restaurant l’Osteria Italiana. De meningen zijn verdeeld: de Pinot Biancho is top, pizza’s en risotto van F en C en P zijn van gaat wel, mijn kippenlevermousse en risotto di Mare zijn voortreffelijk, een acht!

Niet al te laat slapen, morgen York verkennen!

Aan smalle wegen met stenen muurtjes wennende Dirk