UK Roadtrip 2025, vr 20 jun, Liverpool – Windemere

Vandaag reisdag van 144 km (dat is ongeveer de afstand Den Haag – Deventer) maar we hebben enkele tussenstops bedacht.

Blackpool: de naam is bekend, alle vooroordelen hebben we besproken en nu maar eens kijken wat daar van klopt

Fleetwood: haven 15 km noord van Blackpool en mijn inbreng! In 1982 heb ik daar, als stuurman varend, 2 weken vanuit de haven van Fleetwood met de Smit Lloyd 73 bevoorradingswerk gedaan voor een jack-up in de Ierse Zee. Korte tochtjes, alleen de haven in en uit (met sluis) bij hoogwater: het verval is groot, bij laagwater valt de toegangsroute naar het haventje helemaal droog! Nostalgie: mijn reisgenoten tolereren dit en nemen een geïnteresseerde houding aan..

We ontbijten 20 meter van de ingang van ons hotel bij Delifonseca Dockside en het eten is prima en van hoge kwaliteit. Ook van hoge prijs (bijna 100,00€ voor ons gezelschap), maar dan heb je wel verse jus en capu met een hartje..

Enige andere opvallende bij vertrek (gister niet gezien) was een apparaatje aan de wand met een waarschuwingstekst. Aangezien er geen airco was en de nachttemperatuur ongeveer 22 graden was een wat overbodig ding..

We zijn om 11.30 uur in Blackpool.

Alle vooroordelen worden, direct na het verlaten van de parkeergarage (nergens zoveel parkeerplaatsen en garages als in Blackpool) bewaarheid. Oud, opknapbeurt nodig, schreeuwerig, vies, vervallen, fout, toch ook wel arm en smoezelig.

Zonder schroom vatten we een korte wandeling aan: even langs de kust, even wat foto’s maken en zeker koffie scoren, het is tenslotte al elf uur geweest.

Felle kleuren, veel casino en gokpaleizen en een ontwerp van de Boulevard waar de verschikkingen van Scheveningen, Noordwijk en zelfs Oostende en Knokke nog zeer positief bij afsteken. De gemeenteraad of wethouder (ik weet niet precies wie dat hier regelt) die deze plannen heeft goedgekeurd kan in ieder geval niet van enige vorm van smaak, inzicht of toekomstbestendig worden beticht. Lelijk.

We besluiten koffie te drinken in de attractie van Blackpool uit 1894 de Blackpool Tower. Niet helemaal bovenin, want dat kunnen we na het ontbijt niet verantwoorden, maar in de Ballroom. Ja daar is ook koffie.

En dan Waarde lezer: een schok. Een transformatie. Alsof we in de teletijdmachine van Professor Barabas (Suske en Wiske) naar een andere tijd zijn getransformeerd.

De ballroom is een immense danszaal met een uit het jaar 1930 overdadig interieur, met balkons en podium en kristallen kroonluchter en meer. Op het podium een soort Cor Stijn die op een Wurlitzer Orgel de ene na de andere foxtrot, wals of quickstep melodie speelt. 

Op de dansvloer 3 (later 4) paren die stijldansen. Ze zijn op leeftijd en gaan wat vaker zitten en het is soms wat stram, maar vooral het paar met die dame in die groene ballroomjurk zweven, zwieren en vliegen over de fraaie houten vloer. 

Ik vraag aan P of ze even in mijn arm wil knijpen: ik heb het gevoel in een boek uit 1953 van Nevil Shute te zijn beland, in een soort droom. Maar het is waar! Stijldansen voor ouderen, in een geweldig Ballroom.

We genieten van de koffie (ook hier een kom van een halve liter tot de rand gevuld met voornamelijk warme melk). We kijken een soort van gebiologeerd naar de dansers, er wordt na elk nummer een bescheiden applaus gegeven aan de organist. Een voor mij haast onwerkelijke wereld. 

Het contrast bij het naar buiten treden kan niet groter zijn. Vetlucht, vette te veel vet etende mensen, schreeuwende kleuren, koetsiers die je met een gelikt praatje in zo’n koetsje (arm paard) willen lokken en veel speelautomaat zalen.

Vol verwondering over zoveel contrast zoeken we de Karel Doorman weer op..

Het avontuur gaat verder en langs de kustweg rijdend arriveren we niet veel later in Fleetwood, 

Ik heb op de TomTom een plekje opgezocht dat dicht bij de sluis moet zijn, we moeten eerst door een fraaie woonwijk (die was er echt niet in 1982.., ja maar dat is ook al 43 jaar geleden geeft P. aan: mijn geheugen voor dat varen is sterk en doet de jaren soms vergeten..) slalommen voordat we er zijn. Ik herken niet veel. Ja wel de sluis en het lage water, maar de haven en de Marina zijn niet meer in mijn geheugen opgeslagen. 

We maken wat foto’s en gaan op zoek naar een plek om te lunchen.

Na wat rondrijden in Fleetwood (net ietsje beter dan Blackpool, alhoewel aan de noordkant van het dorp het verval al aan het toeslaan is) en niks leuks of aantrekkelijks om te lunchen vindend, stoppen we even en vindt F op zijn mobiel dé gelegenheid die ook salade verkoopt en niet alleen toast. In Poulton-le-Fylde. 15 minpunten rijden en voor de deur parkeren: we zijn bij lunchrestaurant Truly!

We eten Caesar Saled, Greek Salad, Zalm en Trumpets met kaas. Goed!

 We zijn om 16.00 uur op onze eindbestemming: Het Windemere Manor Hotel. https://www.windermeremanorhotel.com/

Fraaie oprit, parkeerplaats voor slagschip Hood voor de deur en inchecken. 

Dat duurt even. Het tempo van de receptioniste is minder dan 33 toeren en alle informatie die allang via Booking en mail en app is doorgestuurd, wordt opnieuw ingevoerd op papier, telex en kaartenbak. Nog een keer die paspoorten. 

We betrekken na 45 minuten onze kamers, mooi, geweldig bed, maar wel de ramen wagenwijd open, airco is not available..

Na lekker niksen diner in het hotel. Geen spectaculaire kaart maar de curry’’s (en het bier / de wijn) smaken prima. Plan is morgen helemaal niks / niksen. Ik ben benieuwd.

Blackpool en Fleetwood contrasten en herinneringen koesterende Dirk