UK Roadtrip 2025, di 24 jun, York – Edwinstowe

Vandaag een reis- verplaatsdag.

We naderen het einde van onze Roadtrip en Manchester en naar huis vliegen speelt een steeds belangrijker rol in gedachten en conversatie. Maar zover is het nog niet!

De directe route van York naar het Sherwood Forest (onze bestemming) is niet meer dan 2 uur en een beetje met de Bolide en daarom heeft F, één van de, zo niet dé, hoofdreisleiders een aantal fraaie tussenstops gepland. Niet in de categorie van bekend kasteel, of geweldig uitzichtpunt of een literatuur museum, nee tussenstops die iedereen mist, maar zeker de moeite waard zijn. Apart. Out of the box. Bijzonder. Er zijn natuurlijk ook gegadigden die deze attracties niet waarderen of begrijpen, maar wij zijn, zeker na de ervaringen van de USA roadtrip in 2023, waar we ook veel tussenstops hebben gemaakt die buiten de gebaande paden liggen (denk aan het Idaho Potato Museum, de talloze Muffler Men, het Sauerkraut museum: geen druk bezochte uitspattingen, maar zeker de moeite waard) ervan overtuigd dat het speurwerk van F onverwachte hoogtepunten oplevert.

Dat is vandaag waargemaakt!

We gaan, na ontbijten (goed!) en het kort wachten op de Hindenburg (valet parking) vol goede moed om 09.35 uur op weg.

Als eerste een bezoek aan een graafmachine. Dat doet het geheel ernstig tekort, we hebben het hier over de Walking Dragline, in 1947 uit de USA overgekomen en in 1948 in gebruik genomen gigantische machine die gebruikt is in de mijnbouw nabij Leeds en in de jaren 50 en 60 veel werk heeft verzet. Details vind U op www.walkingdragline.org.

Door naar een Warhorse: een kleinschalig project langs een provinciale weg, waar iedereen dit hoogtepunt zonder te kijken rechts laat liggen. Wij niet. Even fout parkeren en direct naar het kunstwerk om te genieten en foto’s te maken.

Om de eerste indrukken te verwerken een korte koffie pauze bij Notcutts Victoria. Geen gewone koffietent maar een grote winkel vol met planten, tuin gereedschap en – benodigdheden, kleding en zaadjes voor plantjes en plastic modelvliegtuigjes. Een breed opgezet project met ook een restaurant / koffie afdeling (eigenlijk een beetje zoals dat restaurant van Ikea) waar de lokale, voornamelijk bejaarden, genieten van rust en thee. Wij koffie.

Steel Henge nabij het Riverside Nature Park is de volgende korte tussenstop. Apart, vreemd en totaal overbodig en daarmee perfect passend in onze serie!

De Looping Boat (nabij de Ikea in Sheffield) krijgt een kort bezoek, daar waar de website van dit fenomeen toch aangeeft dat dit een niet te missen expositie is,

https://canalrivertrust.org.uk/things-to-do/arts-and-culture-on-the-waterways/the-looping-boat

Vreemd.

Hoogtepunt voor mij is een flitsbezoek aan The Snail. Midden in een nette woonwijk, op een grasveld, mede gevuld met kinderklimrekken en wipkippen, staat een apart zeg maar Beeldhouwwerk.: This enormous spiral sculpture looks strangely out of place on the edge of a housing development.

https://www.atlasobscura.com/places/chesterfield-snail

 We maken foto’s en ook een inschatting van het aantal niet Engelse toeristen dat een omweg maakt om dit te zien (of zelfs als bestemming heeft gekozen..) Deze inschatting levert verrassende getallen, maar daarover later meer..

Voldaan en verzadigd van zoveel attracties en bijzonderheden besluiten we te eten (ook in Chesterfield, half uurtje rijden vanaf de slak) bij Nando’s. Een waarschijnlijk Amerikaans keten die gespecialiseerd is fast food. Teleurstelling. Beetje vet (alhoewel de bestelde salades prima smaken), vreemde ambiance en amper eters. Zeg maar een 6 min.

Om 14.45 uur zijn we weer op weg en we bereiken ons Hotel. The Forest Lodge te Edwinstowe om 15.30 uur. De 4 sterren die dit hotel zijn toebedeeld is zeker reden tot nader onderzoek. Zeer kleine, onbereikbare kamers met een bed van 130 cm breed (en weinig ruimte eromheen..) geen stoel of tafel (past niet) en een badkamer van 1 bij 2 meter. Geen geklaag, we ondergaan deze behuizing als doorgewinterde hotelgangers, maar meer dan een klein sterretje is het niet.. 1 nachtje maar.

Een bezoek aan de échte boom van Robin Hood ( daar blijken er meer van te zijn) in het Nottingham Forest is een must. D.w.z., ik sla deze wandeling over, de verzadigingsgraad van het aantal attractie op één dag is bij mij al lang over de 100%, rust heb ik nodig..

Ik zie de foto van de wandelaars en ben niet echt onder de indruk, maar vind het wel jammer dat ik de cricket wedstrijd door meisjes gespeeld, die op de wandelterugtocht te zien was heb gemist (daar hebben ze geen foto’s van gemaakt..)

Dineren in het hotel doen we niet, we eten aan de overkant bij The Royal Oak. Prima pub en prima eten, we nuttigen veel sla en licht verteerbare zaken, drie weken Engels eten eist zijn tol…

Er is een TV op onze kamer, maar die is met zo groot als de Tablet van P. dus dat laten we voor wat het is Vroeg slapen, morgen naar Manchester!

Van alle sidesteps en attractie genietende Dirk