Ninghai 28 nov 2012, Geduld

  • door DJB
  • •
  • 28 nov, 2012
  • •
Om precies 01.00 LT (GMT + 10)  de 28e november 2012 zijn we nabij Lae (Papua Nieuw-Guinea), voor anker gegaan. Geen ingewikkelde aanloop, of navigatie uitdaging,  maar meer een recht toe recht aan manoeuvre naar de ankerplaats iets ten zuidwesten van Lae. De baai is diep, wel tot 300 meter en pas tussen de 1 á 2 mijl uit de kust is ankeren mogelijk. Bakboords anker, 6 te water (komt dat jargon al een beetje bekend over), waterdiepte 43 meter, 2.5 mijl ZZW van Milford Haven. Bij aankomst lagen er 4 schepen voor anker.
Voor anker (ziet U de ankerbal?)

Nu begint het wachten…

Lae is op de roundtrip Singapore - Singapore een beetje een uitzonderingskip. In het strakke schema dat Swire Shipping, de charteraar van de Ninghai, hanteert, is Lea zeg maar: wat onvoorspelbaar (zwart gat is wellicht te sterk..). De aanvang van het laden en lossen is afhankelijk van andere factoren dan in de overige havens. Er is minder kaderuimte, waardoor wat file vorming, en er wordt first in, first served gehanteerd, maar dan wel met uitzonderingen.. Dat betekent dat waarschijnlijk eerst de 4 voor anker liggende schepen worden gelost voordat de Ninghai aan de beurt is. Dat is wel 4 of 5 dagen voor anker. Soms wordt echter om niet geheel duidelijke redenen de volgorde gewijzigd. Lae Harbour Control vraagt om 01.15, een kwartier nadat we voor anker zijn gegaan (en dat uiteraard hadden gemeld) naar onze ETA. Niet direct een vertrouwenwekkende vraag (de ETA was al 96, 48, 24 en 12 uur voor aankomst doorgegeven), maar wel wordt duidelijk dat het weleven gaat duren (“it might take some time”). Vragen naar wanneer de loods aan boord zal komen, of iets van informatie, volgorde, worden verder ontweken. De lokale agent heeft nog geen contact opgenomen. Voeg daar aan toe dat er in Lae, als het regent, niet gewekt wordt. D.w.z. soms. Ook de shifts van de bootwerkers kan men het beste omschrijven als “onregelmatig”. Geen strakke aflos- of pauze tijden. Feest- en Verlofdagen lijken random.

Al deze factoren zorgen ervoor dat nu Geduld moet worden betracht. De charteraar doet dat door gewoon maar 6 dagen in te plannen, in de hoop dat dit voldoende is. De stuurlui luisteren met aandacht naar de, op flink volume geopende VHF, in de hoop iets van een bericht op te pikken over volgorde, wie, wanneer en hoe laat dan..

 

En Verder:

Tijdens dit gelaten afwachten liet het weer het toe de (door mij gevreesde) reddingsboot te water te laten. Onderdeel van veiligheidsvoorschriften-onderhoud.

De Lifeboat vaart een rondje om het schip
Het weer aan boord halen van de reddingsboot is even werk, want voorzichtigheid is geboden (stoten met de kunststof boot tegen de metalen Ninghai is funest). M.b.v. de kraan op het achterschip (o.a. voor stores) wordt de boot weer behoedzaam teruggeplaatst in zijn stelling.
En weer terug aan boord

Om heel eerlijk te blijven: bij het te water laten van de reddingsboot is niet het Valpatent-zwaartekracht geweld gebruikt, maar ook de kraan! De klap waarmee de reddingsboot te water gaat zal zeker worden doorstaan, maar men vreest dat er toch schade zal ontstaan als dit met het regelmatig testen vaak wordt gedaan!

 

Laatste bericht op de avond van woensdag 28 november: Eén van de vier wachtende schepen is anker op gegaan en nu aan het lossen. Verder nog geen nieuws over wanneer de Ninghai  “naar binnen” gaat. Geduld.

 

Samengevat, in verkeersleidersjargon: de Ninghai is aan het holden zonder EAT of info! (en dat allemaal op 33 toeren..)

 

In de Wachtstand Dirk

 

PS Voor de niet nautici (alles minder dan Vaarbewijs 1): de ankers van de Ninghai zijn elk voorzien van 11 shackles ankerketting. 1 shackle (oude Engels lentemaat van 15 vadems (=3 feet) erin) is 27,5 meter. Zes te water betekent dus dat 6 shackles = 165 meter ankerketting is uitgegeven) 


Uitleg Dirk..